Yerel seçim vesilesiyle yeniden yazmaya başlamış oldum. Güncel durumdan kaynaklanan sebeplerle yazılarım daha dikkat çekiyor. Yerel seçim arifesinde favori adaylardan birinin yaptığı işi beğenen diğer tarafı da uyaran (Kilitli taş operasyonu) bölüm özellikle dikkat çekti. Kilitli taşı eleştiren tepkiler karşı taraftan da teşekkürler aldık.
Bazıları ısrarla asfaltı savunuyor. Biz Türkler yollara düşmanız. Bu topraklara at sırtında geldik. Romalı arabaları için yapılmış yollar bizim hâkimiyetimizden sonra bu topraklarda kaybolup gitti. At bizim dostumuz, sırdaşımız, yoldaşımız, savaş arkadaşımız, bineğimiz oldu. Ermeni tarihçileri Türkleri tarif ederken “At üstünde ok atan uzun saçlı adamlar” diye yazmışlar o zaman. Gâvurlar araba yapmaya ve satmaya başladıktan sonra, biz de gâvurların arabalarını kullanmaya başlayınca, yeniden yollara muhtaç olduk. Şehirlerimiz, gâvur arabalarına göre planlandı, arabasız bir hayatı düşünebilen var mı? Bunun yanlış olduğunu, yeniden atlarımıza sahip çıkacağımızı söylesem şimdi çoğu kimse en hafifinden şaka yaptığımı düşünür, beni ciddiye almaz.
Keşke atlarımıza dönebilsek, çok zor. Ama bu gâvur arabalarını bu kadar hevesle kullanmamayı başarabiliriz herhalde. Kızılcahamam’ın sokakları, caddeleri formula pistimi ki pürüzsüz asfalt istensin? Çok basit tedbirlerle kilitli taşlardan kaynaklanan şikâyetler çözülür. Hiç pürüzsüz bir asfaltınız oldu mu? Asfalt kaç ay kaymak gibi kalır. Sonunda yine yamalı bohçaya dönmez mi? Bu konuda hala ısrarlı olunursa daha ciddi bir yazı yazarım. Asfaltın niçin kötü, niçin cehennemlik olduğunu hassaten anlatırım. Ama çok sözün manası yok, anlamış olmanız gerekir. Hala anlamadıysanız, sözüm söz anlatırım.
Yazılarımı bir tarafı destekliyormuş gibi okumanız hata olur. Orada olsam, oy hakkım olsaydı, arkadaşlık hatırına BBP’nin adayına oy verirdim. Ama ne Coşkun Ünal’ı ne de Muhittin Güney’i destekliyor değilim. Coşkun Bey’i herhalde 30 senedir tanırım, merhabamız tanışıklığımız vardır. Muhittin Bey’le tanıştık mı hatırlamıyorum ama, müşterek arkadaşlarımız, akrabalarımız var. Ben her iki adayın da memlekete hizmet gayesi taşıdıklarını ümit ediyorum. Beklenen ve ihtiyaç duyulan kalite yönünden her ikisinin de eksikleri vardır. Her ikisi de cari işleyişin zararları karşısında korunmasız, romantik bir hüsnü zanla olaylara bakan, gündelik çıkarlara, çevrenin olumsuz etkilerine karşı tedbirsizdir.
Türkiye’de ki lanet olası siyasi ahlaksızlık onları da çepeçevre sarmıştır. Bu çirkin siyaset anlayışı onları baştan çıkarmak için olmadık işve, hokkabazlık, cazibe, şeytani, yılışık bir gülümseme, gayet dekolte, transparan veya sıkışık, tesettürlü ya da modern, namazlı ya da namazsız, abdestli ya da abdestsiz, ama manen kesinlikle cenabet, iyi niyetli yada kötü, paralı ya da parasız onlara yaklaşacaktır. Hangisi seçilirse seçilsin benim için fark etmez. Biz sadece kendi vebalimizin derdindeyiz.
Ne Hıristiyan, Katolik ya da Ortodoks, İngiliz Anglikan’ı ya da Amerikan Protestan’ı olmayacağız. İsrailci ya da İsrail düşmanı bir Yahudileşmenin peşinde değiliz. Şamanist ya da Zerdüşt taifesinden, deist, Yogist, Budist ya da Şintoist yapamayacaklar bizi. Tao’yu merak ederim ama Kur’an ve Peygamberimin sünneti bana yeter. Biz atalarımız gibi kâfirleri korkutan, boyun eğdiren, boynunu vuran birer Türk olacağız. Sadece Türk. İstiklal Marşımızın gösterdiği yolda, yürüyüp, konuşmaktan, tekliften, çağırmaktan, anlatmaktan yorulmayacağız. Mehdiyi mehdi yapan bizim ferasetimizdir: Deccalı tanrıdan ayıran bizim gözümüz, gönlümüz, aklımız, fikrimiz, teslim olmuş hissimizdir. Piyasayı işgal etmiş gavur ..ini yalayıcılarından olmayacağız. Biz tehdit değil teklif ediyoruz. Siz bilirsiniz………………
